Döntjes - Rappelsnut Jan - Döntjes, Lüdsnacks, Dänze, Leeder un Riemels för Jung un Old!

Direkt zum Seiteninhalt

Hauptmenü:

Een Anekdote (Döntje) hett as Grundlag meist een besünner Egenart vun een Kerl oder een Frau. Meist is dat een komisch Begevnis, de sick afspeelt hett, aver ahn Anspröök an de Literatur.

Un een Döntje is de plattdütsche Utdruck för een meist lustig, utdacht Vertellens oder een würklich  passeert Saak.
Typsch för een Döntje is, dat sowat blots in den nedderdütschen Spraakruum vorkümmt, besünners kort is un op een överraschendes End rutlopen deit.

Harvst in’t Paradies
De Schoolmeister fragt in’n Ünnerricht: "Wann sind Adam und Eva aus dem Paradies verbannt worden?" - "In’n September!", aantert een Schöler. "Und warum?" - "Vörher weern de Appeln noch nich riep."


Fleederbeern       (Emil Hecker)
„Kiek een mal mi lütte Deern:
all de swatten Fleederbeern!
Morgen fröh, wenn allens glückt,
morgen fröh, dennn ward se plückt!
Strippeln ... rin na’n Pott, sühso!
Lütte Appelstücken to.
Water – Zucker – Klüten dreihn,
dorijo, dat ward mal fein!
Un dat allerbest: vun Böön,
noch een Mettwurst, schallst mal sehn.
Dat’s een Kost, de jeder mag ...
Deern, dat ward een Fierdag!“
Annern Morgen, wat een Glück:
blanke Sünn ... gau hen na’n Knick!
Fleederbeern? ... Nix mehr to sehn!
De verdreihten slökschen Spreen!


De Bläder falllt         (Hermann Claudius)
De Bäder fallt swör.
All'ns wat Eer west is, ward wedder Eer.

Mit lüchten Farben, lüchten Gesich'
ielt dat wedder to Moder torück.

Moder Eer, dat is de Droom.
Se weer all vör Tieden in Gras, Blom un Boom.

Se steeg all dusendmal rop in de Rinn'.
Se sack all dusendmal wedder na ünn'n.

De Bläder fallt swör:
All'ns wat Eer west is, ward wedder Eer.


Dat Ackerleed     (Hermann Claudius)
De lütte Bark, de stünn so stolt.
De Harvst, de hüng ehr geel vull Gold.

Ick bör den Escher: Du musst rut!
De Acker is för Etenkruut!

Ick sett em an to’n ersten Steek –
man pett nich dal, nee, stünn un keek.

Mi düch, de Bark so gollengeel
den Acker sülven siene Seel.

As sä de Ackereer vull Not:
Laat stahn! – Bruukst du ni mehr as Brot?

Dat Watt (Dirk Pauls)
Dor is mal Water, is mal Land,
Hier is dat Slick, dor is dat Sand.
Dat blänkert sülvrig, fett un natt,
wiet vör de Diek’, dat graue Watt.

Dor gravt de Sandwurm in de Mutt,
dor levt de Muschel un de Butt.
In’n Summer kriescht de Mövenschrie
un Aanten kamt in’n Harvst vorbi.

Denn treckt de graue Nebel natt
in dichte Sleiers över’t Watt.
In’n Winter brust Storm an de Kant…
… Dor is mal Water, is mal Land.


Fleederbeern        (Emil Hecker)
„Kiek een mal mi lütte Deern:
all de swatten Fleederbeern!
Morgen fröh, wenn allens glückt,
morgen fröh, dennn ward se plückt!
Strippeln ... rin na’n Pott, sühso!
Lütte Appelstücken to.
Water – Zucker – Klüten dreihn,
dorijo, dat ward mal fein!
Un dat allerbest: vun Böön,
noch een Mettwurst, schallst mal sehn.
Dat’s een Kost, de jeder mag ...
Deern, dat ward een Fierdag!“
Annern Morgen, wat een Glück:
blanke Sünn ... gau hen na’n Knick!
Fleederbeern? ... Nix mehr to sehn!
De verdreihten slökschen Spreen!

Designed by N.Quurk März 2019 - Aktualisiert am 03.01.2024 - Heute ist - Es ist Jetzt
Zurück zum Seiteninhalt | Zurück zum Hauptmenü